ಸಿಂಚನ ಪ್ರೇಮ ಸಿಂಚನ..
ಪಾಳು
ದೇಗುಲದಂತೆ ಕಂಗಳು
ಕಾದ ಮರಭೂಮಿಯಂತೆ
ಮುಖಗಳು
ಪ್ರಿಯತಮನ
ಪ್ರೇಮ ಸಿಂಚನಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಯ್ದಂತೆ
ಕಾಯುತಿದೆ
ಈ ಭೂಮಿ ಮುತ್ತಿನ ಹನಿಗಳಿಗಾಗಿ.
ಬಿರುಕು
ಬಿಟ್ಟ ಭುವಿಯಲ್ಲಿ ಹಸಿರು ಕಾಣುವುದೆಂತು?
ಉಸಿರಾಡಲೂ
ಕಠಿಣ ಈ ಉರಿಬಿಸಿಲ ತಾಪದಲಿ
ನಿನ್ನ
ಹೆಸರೊಂದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೇನೂ ತೋಚದು ದೇವಾ
ಇನ್ನಾದರೂ
ತೋರಿಸೆಯಾ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಕರುಣೆಯಾ?
ವರುಣನಾಗಮನಕ್ಕೆ
ಕಾತರದಿ ಕಾಯುತ್ತಾ
ಕಣ್ಣು
ಪಿಳುಕಿಸದೆಯೇ ಆ ಬಾನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ
ತಪಿಸುತ್ತಲಿರುವೆವು,
ಜಪಿಸುತ್ತಲಿರುವೆವು
ಇನ್ನಾದರೂ
ಹೇ ದೇವಾ ತೋರಿಸೆಯಾ ಕರುಣೆಯಾ?
ಮುತ್ತಿನ
ಹನಿ ಬಿದ್ದೊಡನೆ ಬಿರುಕು ಮುಚ್ಚಿ ಮೊಳಕೆ ಒಡೆದು
ಪ್ರೀತಿಯ
‘ ತರು’ ನಸು ನಗುತ ಯನ್ನ ಬಳಿ ಬಾ ಎಂದಿತು.
ಹಸಿರು
ಸೀರೆಯುಟ್ಟ ಭೂದೇವಿ ಮಂದಹಾಸವ ಬೀರುತ್ತ
ಮುತ್ತನ್ನಿತ್ತ
ಬಾನಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕೊಡುತ್ತಿರು ಎಂದಳು….
ಚಂದಾ/ ಸವಿತಾ ಇನಾಮದಾರ್ .
ಮೇಡಮ್ ನಿಮ್ಮದು ಬ್ಲಾಗು ಅದ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಓದಿದೆ..
ReplyDeleteಛಲೋ ಅನಿಸ್ತು ..
ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಉಮೇಶ್ ಜಿ... ಕವನ ಛೊಲೋ ಅನಿಸ್ತ್ಯಲ್ಲಾ...ಹೆಣ್ಣಿನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ತಾಯ್ತನದ ಸಂತಸಕ್ಕಿಂತ ದೊಡ್ಡ ಸಂತೋಷ ಯಾವುದು ... ಅಲ್ಲಾ??
ReplyDelete